Tag Archives: Psychoterapia

Ciemna przemiana – upadek dusz ludzkich

Proces upadku i degradacji – Ciemna przemiana

Ciemna przemiana, w odróżnieniu od przemiany jasnej zwanej angelizacją lub dewaizacją, to proces upadkowej, degradacyjnej przemiany energetyczno-duchowej struktury człowieka, podczas którego cała duchowa istota ludzka zostaje wypisana z dobrej, boskiej energii jedynej i przemianowana na złą energię przeciwną, ze światła na ciemność, przez co raz na zawsze zostają zerwane wszelkie więzy z boskimi przestrzeniami duchowymi, które stworzyły boskiego ducha i ludzką duszę. Jeśli duch (nous, dźiwa) zostanie wypisany z Archiwum Stworzenia, z Księgi Życia, nawet Bóg Stwórca, Brahman, nie będzie w stanie odzyskać go dla tego świata. Nie dlatego, że Bóg Stwórca nie dysponuje taką Mocą, ale dlatego, że sam nie zaprzecza Prawom, na których całość zbudował. Skala szarości może uprzytomnić jaki stan aury, z tych najciemniejszych, pokazuje całkowity upadek duszy ludzkiej i odcięcie od boskiego ducha.

ciemna-strona-mocy

Ogólnie proces demonicznej ciemnej przemiany dotyczy czterech parametrów: wzorców energetycznych, które decydują o stanie fizycznym materialnego ciała (zdrowiu), kodów świadomości, albo raczej myślenia, gdyż to określenie odnosi się nie do mocy „nici”, ale do potocznie zwanego myślenia, oraz dotyczy także ciała duchowego i ponadduchowego. Degradacja tych poszczególnych części decyduje o stanie zapisów w Archiwum Dusz, miejscu, gdzie powstał ludzki duch oraz dusza. Tak jak każdy człowiek ma swoją szpitalną metrykę, tak i duch ludzki jest wyposażony w zapis łączący go z całością boskich duchowych przestrzeni, swoistą matrycę stworzenia. Z tym wszakże założeniem, że zapis ten stale się zmienia, odzwierciedlając aktualny stan duchowo-energetyczny istoty ludzkiej.

Jeśli człowiek staje się zły, jeśli duchowe zasady świata dusz (jaźni, dźiwy, atmana, ‚aumakua) mu nie odpowiadają, z wolna zatraca się w znieprawieniu i powolutku przemienia swoją energetykę, dopasowując ją do wibracji, jakie tworzą demoniczne siły ciemności i mroku, mroczne siły chaosu. Gdy proces ciemnej przemiany się zamknie, albo osiągnie poziom całkowitego rozbicia zapisów w Archiwum Stworzenia, dusza i duch zaczynają podlegać prawom tamtego świata. Po śmierci taki człowiek zostaje albo wykorzystany do ataków na innych ludzi, albo rozbity na protoplazmę (unicestwiony), albo po dalszej obróbce, zwanej „kodowaniem” (nowych wartości, nowych energii) zasila armię przeklętych lub jest bezpośrednio przenoszony do świata piekieł (naraka loka). Niemniej w każdym z tych wymienionych przypadków jego los jest nie do pozazdroszczenia, a cierpieniom jego w tym swawolnym stanie duszy nigdy nie będzie końca. Istnieją cztery wtajemniczenia świata ciemności, a ostatnie to Avići, Zagłada.  

Continue reading →

Zaburzenia życia popędowego – zboczenia psychozy i nałogi

Zaburzenia Życia Popędowego

Artykuł dostarcza podstawowej wiedzy naukowej dla terapeutów zajmujących się takimi sprawami jak zaburzeniami popędu do odżywiania, popędu samozachowawczego, nałogi, samogwałt, narcyzm, pigmalionizm, ekshibicjonizm, fetyszyzm, oglądactwo, wąchactwo, ocieractwo, popęd do zwłok, popęd do nieletnich, popęd do starców, popęd do zwierząt, pederastia, transwestytyzm, sadyzm, masochizm, homoseksualizm.

Popędem nazywamy jednostkę czynnościową regulującą zacho­wanie i mającą na celu zabezpieczenie równowagi biologicznej ustroju. Popędy to pierwsze mechanizmy regulacyjne (poza od­ruchami), dzięki którym zostają zaspokojone potrzeby biologicz­ne organizmu. Popędy uruchamiają i podtrzymują odpowiednie czynności zaspokajające podstawowe potrzeby biologiczne. U zwierząt niższych popędy są mechanizmami wrodzonymi, a u człowieka i zwierząt wyższych popędy wytwarzają się w du­żej mierze dzięki doświadczeniu.

Działania popędowe to czyny bez zastanowienia i refleksji, dokonywane tylko pod wpływem popędu lub silnego afektu patologicznego, bez liczenia się z konsekwencjami. Według tej definicji mogą być tylko stany afektu patologicznego i stany krótkiego spięcia.

Stany afektu patologicznego – to reakcje afektywne niewspółmierne, spowodowane organicznymi zaburzeniami mózgu. Afekt patologiczny powoduje zwężenia pola świadomości. Taki chory może dokonać aktu agresji w stosunku do kogoś z otoczenia lub samego siebie. Podobnie dzieje się w stanach krótkiego spięcia. W tym stanie też dochodzi do głębokiego zwężenia pola świadomości w następstwie długotrwałych upokorzeń, pogardy, pewna sytuacja staje się „kroplą wody przepełniającą dzban” i człowiek dokonuje czynu gwałtownego w stosunku do osoby nad nim się znęcającej. To są działania popędowe gwałtowne. 

zaburzenia-popedu

Inne działania popędowe:

Continue reading →