Zaburzenia Życia Popędowego

Artykuł dostarcza podstawowej wiedzy naukowej dla terapeutów zajmujących się takimi sprawami jak zaburzeniami popędu do odżywiania, popędu samozachowawczego, nałogi, samogwałt, narcyzm, pigmalionizm, ekshibicjonizm, fetyszyzm, oglądactwo, wąchactwo, ocieractwo, popęd do zwłok, popęd do nieletnich, popęd do starców, popęd do zwierząt, pederastia, transwestytyzm, sadyzm, masochizm, homoseksualizm.

Popędem nazywamy jednostkę czynnościową regulującą zacho­wanie i mającą na celu zabezpieczenie równowagi biologicznej ustroju. Popędy to pierwsze mechanizmy regulacyjne (poza od­ruchami), dzięki którym zostają zaspokojone potrzeby biologicz­ne organizmu. Popędy uruchamiają i podtrzymują odpowiednie czynności zaspokajające podstawowe potrzeby biologiczne. U zwierząt niższych popędy są mechanizmami wrodzonymi, a u człowieka i zwierząt wyższych popędy wytwarzają się w du­żej mierze dzięki doświadczeniu.

Działania popędowe to czyny bez zastanowienia i refleksji, dokonywane tylko pod wpływem popędu lub silnego afektu patologicznego, bez liczenia się z konsekwencjami. Według tej definicji mogą być tylko stany afektu patologicznego i stany krótkiego spięcia.

Stany afektu patologicznego – to reakcje afektywne niewspółmierne, spowodowane organicznymi zaburzeniami mózgu. Afekt patologiczny powoduje zwężenia pola świadomości. Taki chory może dokonać aktu agresji w stosunku do kogoś z otoczenia lub samego siebie. Podobnie dzieje się w stanach krótkiego spięcia. W tym stanie też dochodzi do głębokiego zwężenia pola świadomości w następstwie długotrwałych upokorzeń, pogardy, pewna sytuacja staje się „kroplą wody przepełniającą dzban” i człowiek dokonuje czynu gwałtownego w stosunku do osoby nad nim się znęcającej. To są działania popędowe gwałtowne. 

Inne działania popędowe: